Περίμενα πώς και πώς το τελευταίο τεύχος του MAD, ξέροντας ότι θα είχε τουλάχιστον ένα θέμα που θα με ενδιέφερε: «50 worst things about advertising», ή «50 λόγοι για τους οποίους μισούμε τις διαφημίσεις». Και επειδή σκόπευα από πριν να γράψω κι εγώ κάτι τέτοιο, συνεχίζοντας το έπος που ξεκίνησε με τους «50 λόγους για τους οποίους μισώ τα κινητά» και συνεχίστηκε με τους «50 λόγους για τους οποίους μισώ τα αυτοκίνητα» σκέφτηκα ότι καλό θα ήταν να δω πρώτα το αφιέρωμα του MAD, ώστε να μην εκληφθεί από κανέναν ως αντιγραφή.
Ε, λοιπόν, πρέπει να ήταν ένα από τα πιο απογοητευτικά αφιερώματα του αγαπημένου μου περιοδικού. Με εξαίρεση τα καταπληκτικά σχέδια της «usual gang of idiots», δεν με ικανοποίησαν καθόλου οι ατάκες και το πνεύμα των συγγραφέων. Εξάλλου, μέχρι κι οι πέτρες το ξέρουν ότι το MAD διανύει περίοδο κρίσης. Έτσι, μπορώ να είμαι βέβαιος ότι το δικό μου κείμενο θα είναι διαφορετικό από αυτό του MAD – ίσως όχι καλύτερο, αλλά τουλάχιστον διαφορετικό.
Σειρά μου, λοιπόν. Ακολουθούν οι…

50 ΛΟΓΟΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΟΠΟΙΟΥΣ ΜΙΣΩ ΤΙΣ ΔΙΑΦΗΜΙΣΕΙΣ (όλων των ειδών)

1. Οι διάσημοι παρουσιαστές, ηθοποιοί, τραγουδιστές και αθλητές που συμμετέχουν σε τραγικής ποιότητας διαφημιστικά σποτ για να βγάλουν κάτι παραπάνω (γιατί είναι και φτωχά τα καημένα)…Πιο αξιοπρεπές θα ήταν να ζητιανεύουν στο Σύνταγμα.

2. Στον κόσμο των διαφημίσεων, όλα είναι υπέροχα: Ψεκάζεσαι με Axe και τρελαίνεις τον γυναικείο πληθυσμό, τρως σοκολάτες και δεν παχαίνεις ποτέ, χαμογελάς σαν ηλίθια κρατώντας το νέο σου απορρυπαντικό. Όμως στον δικό μας κόσμο το Axe μυρίζει σαν κατσαριδοκτόνο, οι σοκολάτες παχαίνουν και τα απορρυπαντικά είναι όλα ίδια μεταξύ τους – είναι να μην τις μισείς;

3. Όλα τα επαγγέλματα, ακόμα και τα πιο διεφθαρμένα και ξεπεσμένα, έχουν σαν βάση μία θεάρεστη πράξη: Να βοηθάς τους αδικημένους συνανθρώπους σου, να ενημερώνεις τον κόσμο, να παρέχεις αγαθά κλπ. Όλα, εκτός από αυτό του διαφημιστή, που μόνο σκοπό έχει να σε πείσει ότι το άσπρο είναι μαύρο, το κρύο ζεστό και το γατάκι πάνθηρας.

4. Τα απορρυπαντικά που υπερηφανεύονται ότι έχουν «νέα, βελτιωμένη σύνθεση» – που ουσιαστικά σημαίνει πως το απορρυπαντικό που για τόσο καιρό εμπιστευόσουν ήταν μούφα και πρέπει να πάρεις τη νέα version…μέχρι την επόμενη «νέα, βλετιωμένη σύνθεση»!

5. Οι διαφημιστικές εκστρατείες των τραπεζών τα τελευταία χρόνια έχουν χιούμορ, προσπαθώντας έτσι (χωρίς επιτυχία) να πετύχουν το ακατόρθωτο: να μας πείσουν ότι σε αυτές υπάρχουν και άνθρωποι, εκτός από καρχαρίες.

6. Το ξέρω ότι αυτό κανονικά υπάγεται στο 1, αλλά είναι τόσο εκνευριστικό που αξίζει ιδιαίτερη μνεία: «Κινητό – Αχ!…σταθερό…Κινητό – Αχ!…σταθερό»…Λυπηθείτε μας!

7. Το γεγονός ότι οι περισσότερες διαφημίσεις του ΟΤΕ (όχι της Cosmote, το τονίζω) είναι καταπληκτικές – δεν το αντέχω να σκέφτομαι ότι μπορεί να συμπαθώ τον ΟΤΕ για οποιονδήποτε λόγο!!!

8. Οι διαφημίσεις της Vodafone και της Wind όταν αγωνίζεται η Εθνική ποδοσφαίρου ή μπάσκετ. Γιατί αναμφίβολα το πρώτο μέλημα μιας πολυεθνικής εταιρείας με τεράστια συμφέροντα είναι να υποστηρίξει την Εθνική ομάδα μιας μικρομεσαίας χώρας…

9. Οι διαφημιστικές γιγαντοαφίσες στους δρόμους της Αθήνας, που αποδεδειγμένα σκοτώνουν κόσμο – όταν εγώ κρεμούσα γιγαντοαφίσες της Τζένι Γκαρθ στο δωμάτιό μου, οι γονείς μου τις βγάζανε. Αυτές δεν υπάρχει κανείς να τις βγάλει;

10. Οι διαφημίσεις στο ραδιόφωνο, που μπορεί να μην είναι όλες εκνευριστικές, όμως όταν τις ακούς για 723.618η φορά μπαίνεις στον πειρασμό να βάλεις βόμβα στα γραφεία του σταθμού.

11. Όλα τα «τραγούδια» που κατά καιρούς ακούσαμε σε τηλεοπτικές διαφημίσεις (φωτεινή εξαίρεση: το παλιό τραγούδι της Lacta). Ευτυχώς το φαινόμενο βρίσκεται σε ύφεση, αλλά θα μας στοιχειώνει για πάντα το «Το AZAX ultra καινοτομείιιιιιιι» και το «Χλωρίιιιιιινη Κλινέξ, με άρωμα φρεσκάδααααααααααας»…

12. Οι διαφημίσεις παιχνιδιών. Όλοι όσοι υπήρξαν παιδιά κάποτε έχουν να διηγηθούν τουλάχιστον μία ιστορία για εκείνο το καταπληκτικό παιχνίδι της διαφήμισης που τελικά αποδείχθηκε μια μπούρδα και κατέληξε στην αποθήκη, μαζί με τα σφηνοτουβλάκια.

13. Οι ηλίθιες μασκότ που επιστρατεύουν οι διαφημιστές για να υποστηρίξουν το προϊόν τους. Θυμάστε τον Nyo του Γερμανού; Τον Εντεκαοκτωογδόντα, την χαμογελαστή λάμπα; Τον Eric (ή Erix;) της Ericsson; Όχι, ε; Δεν εκπλήσσομαι…

14. Τα sequel επιτυχημένων διαφημίσεων που προκαλούν έντονες στομαχικές αντιδράσεις (κοινώς εμετό) και αποδεικνύουν ότι και στον χώρο της διαφήμισης, όπως και στο Χόλιγουντ, το sequel σπάνια είναι ισάξιο του αυθεντικού.

15. Οι πολιτικές διαφημίσεις. Ναι, το ξέρω ότι θα αργήσουμε να τις ξαναδούμε, αλλά δεν είναι απαίσιες;

16. Η πρακτική των διαφημιστών να χρησιμοποιούν χαριτωμένα ζωάκια για να προωθήσουν εντελώς άσχετα προϊόντα. Το να χρησιμοποιείς σκυλάκια σε διαφήμιση αυτοκινήτου είναι σαν να χρησιμοποιείς πιγκουίνους σε διαφήμιση μοτσαρέλας – και πολύ φοβάμαι πως μόλις έδωσα μια καλή ιδέα στους μοτσαρελοβιομηχάνους (!).

17. Τα εκνευριστικά δείγματα δωρεάν που περιέχονται στα περιοδικά και τα οποία δεν μπορούν να αφαιρεθούν αν δεν σκίσεις ολόκληρη τη σελίδα μαζί.

18. Με όλο το σεβασμό προς τους διαφημιστές, πόσο ηλίθιος πρέπει να είναι κανείς για να υπερηφανεύεται στον πιο φτωχό λαό της Ευρωπαϊκής Ένωσης ότι το Χ αυτοκίνητο κοστίζει ΜΟΝΟ 29.990 ευρώ;

19. Οι διαφημίσεις για σοκολάτες, πατατάκια, πίτσες και άλλα πεντανόστιμα φαγώσιμα, οι οποίες ως δια μαγείας ξεπετάγονται κατά δεκάδες όταν αρχίζεις δίαιτα.

20. Το εντελώς αποτυχημένο σλόγκαν «Το κάπνισμα βλάπτει σοβαρά την υγεία» στις διαφημίσεις τσιγάρων – αν έγραφαν ότι το κάπνισμα προκαλεί ρυτίδες, κυτταρίτιδα και πρόωρη φαλάκρα, δεν θα τα αγόραζε κανείς.

21. Οι χαρούμενες διαφημίσεις της Coca Cola, που μας λένε ότι όλα θα πάνε καλά και όλα είναι όμορφα – κι εγώ θα ήμουν το ίδιο αισιόδοξος αν έβγαζα μερικά εκατομμύρια δολάρια ακόμα και την ώρα που κοιμόμουν.

22. Οι διαφημίσεις που «ντύνουν» πολλούς συρμούς του μετρό και πολλά τρόλεϊ – δεν το χρειαζόμαστε το κοστουμάκι, μαντάμ…

23. Τα λιλιπούτεια γράμματα που τρέχουν κάτω από τις τηλεοπτικές διαφημίσεις πιο γρήγορα κι από την Μάριον Τζόουνς μετά από μια γερή δόση ερυθροποιητίνης και είναι οι μοναδικές αληθινές πληροφορίες που θα δείτε ποτέ σε διαφήμιση.

24. Τα δήθεν κείμενα «κριτικής εστιατορίων» σε διάφορα έντυπα, που στην πραγματικότητα είναι συγκεκαλυμμένες διαφημιστικές καταχωρήσεις των εν λόγω εστιατορίων – καλό, αλλά σας καταλάβαμε.

25. Οι εκπομπές τελεμάρκετινγκ, που δύσκολα θα συγκινούσαν ακόμα και άνθρωπο με τη διανοητική ικανότητα του Κατέλη.

26. Το γεγονός ότι απαγορεύεται η αρνητική διαφήμιση σε βάρος ανταγωνιστικής εταιρείας – θυμάστε την διαφήμιση της Pepsi με τους πιθήκους που πήγαιναν στην παραλία οδηγώντας ένα τζιπ γεμάτο γκόμενες, ενώ οι πίθηκοι της Coca Cola έλυναν βαρετές μαθηματικές ασκήσεις; Ε, άμα απαγορεύονται αυτά, τι νόημα έχει η διαφήμιση;

27. Όλοι όσοι έχουν παίξει κάποτε σε διαφημιστικό σποτ της ΤΙΜ ή της WIND – ήθελα να’ξερα, από το στούντιο του Je t’aime το κάνουν το κάστινγκ;

28. Οι διαφημιστικές καμπάνιες του Johnnie Walker – μόνο και μόνο επειδή δεν μπορώ να βρω κάτι κακό να πω γι’αυτές.

29. Οι κοπέλες που δίνουν δωρεάν δείγματα στα σούπερ μάρκετ – για κάποιον ανεξήγητο λόγο, μόλις τις βλέπω αλλάζω διάδρομο.

30. Όλα ανεξαιρέτως τα διαφημιστικά banners στις ιστοσελίδες που επισκέπτομαι – αν δείτε ποτέ να βάζω banner στο blog μου ή οπουδήποτε αλλού, σας παρακαλώ δολοφονήστε με.

31. Οι διαφημίσεις του Juro-Pro, που νομίζεις ότι δεν μπορούν να γίνουν χειρότερες, μέχρι που βγαίνει η επόμενη.

32. Ο ανταγωνισμός των εταιρειών που προσφέρουν υπηρεσίες τηλεφωνικού καταλόγου – σχεδόν πεθύμησα το μονοπώλιο του 131!

33. Οι εταιρείες που βάζουν άτομα να μοιράζουν φυλλάδια έξω από το μετρό – καλύτερα να τα πετούσαν απευθείας σε έναν κάδο ανακύκλωσης, να κάνουν μία καλή πράξη.

34. Η επιμονή του Star να διακόπτει κάθε πέντε λεπτά τις ταινίες και τις σειρές του για διαφημίσεις, με αποτέλεσμα να χρειάζεσαι πέντε ώρες για να δεις μία ταινία 100 λεπτών.

35. Το ίδιο ισχύει και για τις κουραστικές διαφημίσεις του Alter με τα CD και τα βιβλία που βγάζουν οι εταιρείες του καναλιού – αλλά σε μικρότερο βαθμό, γιατί το Alter δεν έχει ούτε ενδιαφέρουσες ταινίες, ούτε αξιόλογα σίριαλ (εντάξει, εκτός από το Heroes!).

36. Οι δεκάδες διαφημίσεις των απανταχού Ι.Ι.Ε.Κ. και Κολλεγίων κάθε Σεπτέμβριο – ευτυχώς, τις γλιτώσαμε για τους επόμενους 11 μήνες.

37. Οι (όμορφες πλην) ενοχλητικές κοπέλες που κλείνουν τη μισή Ερμού για να προωθήσουν τα Bodyline – μόνο και μόνο γι’αυτό, αν ποτέ αποφασίσω να αδυνατίσω θα πάω στα Silhouette!

38. Τα εκνευριστικά τηλεφωνήματα από εταιρείες που θέλουν να πουλήσουν κάτι που ποτέ κανείς δεν ενδιαφέρεται να αγοράσει – αναρωτιέμαι πού βρίσκουν λεφτά να πληρώνουν τον λογαριασμό του τηλεφώνου!

39. Οι διαφημίσεις ραδιοφωνικών σταθμών στην τηλεόραση – αν θέλαμε να ακούσουμε ραδιόφωνο, θα το είχαμε ήδη κάνει!

40. Η υπόσχεση των εκπομπών τελεμάρκετινγκ ότι «οι πρώτοι 15 που θα τηλεφωνήσουν στα επόμενα 10 λεπτά θα πάρουν εντελώς δωρεάν και έναν φορητό αποχνουδωτή πλάτης». Και μόνο στην σκέψη ότι μπορεί κάποιος, κάποτε να πήρε τηλέφωνο και να ρώτησε με αγωνία αν είναι μέσα στους πρώτους 15, τρομάζω.

41. Οι ξένες διαφημίσεις που μεταγλωτίζονται στα ελληνικά – ποιος είπε ότι οι βραζιλιάνικες σαπουνόπερες έχουν το μονοπώλιο στον τομέα του «άλλα λένε κι άλλα ακούγονται»;

42. Οι διαφημίσεις που περιλαμβάνουν δύσκολες λεξούλες, όπως broadband, Mbps, megapixel κλπ, σε μία χώρα όπου οι περισσότεροι νομίζουν ότι για να φτιάξει κανείς e-mail χρειάζεται να έχει δική του ιστοσελίδα στο Ίντερνετ.

43. Οτιδήποτε ακολουθεί μετά τις λέξεις «χορηγοί της εκπομπής:». Άν θέλουν οι εταιρείες να κάνουν χορηγίες, υπάρχουν πολύ πιο ευγενείς σκοποί από την χρηματοδότηση ενός χαζοχαρούμενου σίριαλ.

44. Τα φαντασμαγορικά τρέιλερ χολιγουντιανών παραγωγών που κρατούν μόνο ένα λεπτό, αλλά μέσα σε αυτό το λεπτό χωράνε όλες τις καλές σκηνές που μας πείθουν ότι πρόκειται για αριστούργημα – μόνο που τα υπόλοιπα 99 λεπτά είναι για πέταμα.

45. Οι εντυπωσιακές διαφημιστικές καμπάνιες που δεν κατονομάζουν από την αρχή το προϊόν που διαφημίζουν, με αποτέλεσμα να απογοητεύεσαι οικτρά όταν συνειδητοποιείς ότι όλη αυτή η καμπάνια έγινε για ένα καινούργιο τυρί που δεν πρόκειται να δοκιμάσεις ποτέ.

46. Οι συγκλονιστικές διαφημίσεις για τα αδέσποτα ζώα, την βία στο σπίτι, τα ναρκωτικά, την ανορεξία κλπ. Το μόνο που καταφέρνουν είναι να σε κάνουν να γυρίσεις κανάλι ή να κοιτάξεις αλλού (κατά προτίμηση στην διπλανή διαφήμιση που δείχνει την Παπαρίζου).

47. Οι διαφημιστικές αφίσες για τα χειμερινά μουσικά κέντρα – λες και αν δεν δει τη φάτσα του Πλούταρχου ο κλαψομούνης φαν του θα ξεχάσει να πάει να τον δει.

48. Τα τρέιλερ των ενημερωτικών εκπομπών, που τονίζουν ότι οι αποκαλύψεις τους θα προκαλέσουν σοκ – και πράγματι, παθαίνεις σοκ όταν συνειδητοποιείς ότι έπεσες στην παγίδα του τρέιλερ και παρακολουθείς μία εκπομπή αφιερωμένη στο πώς στήνονται οι παράνομες κοκορομαχίες στα χωριά της Αιτωλοακαρνανίας.

49. Οι διαφημίσεις των χορηγών στις φανέλες των ποδοσφαιρικών ομάδων, που κάθε χρόνο αλλάζουν για να αναγκάσουν τον οπαδό να ξοδέψει ακόμα 60 ευρώ για να πάρει την «καινούργια» φανέλα – που είναι ίδια με την περσινή, αλλά έχει άλλο χορηγό.

50. Τώρα που το σκέφτομαι, το blogroll δεν είναι μία πρώιμη μορφή διαφήμισης;