Ξεφεύγω προσωρινά από τις εκλογές (γαμώτο, μεγάλο κακό αυτές οι φωτιές…μας χάλασαν την προεκλογική περίοδο…) και κάνω ένα διάλειμμα με μερικές πολύ ενδιαφέρουσες ατάκες που βρήκα μαζεμένες σε ένα εξαιρετικό αρχείο Notepad. Απολάυστε υπεύθυνα.
Κάποτε πουλούσα έπιπλα για να βγάλω τα προς το ζην. Το πρόβλημα ήταν ότι επρόκριτο για τα δικά μου έπιπλα. (Les Dawson)
Σας έχει συμβεί ποτέ να μπείτε σε ένα δωμάτιο και μετά από λίγο να ξεχάσατε γιατί μπήκατε; Νομίζω πως έτσι νιώθουν σε όλη τους τη ζωή οι σκύλοι. (Sue Murphy)
Εκείνο τον καιρό έπαιξα σε πολλά κακόφημα κλαμπ. Κάποτε, σε ένα από αυτά τα κλαμπ, ένας τύπος ήθελε να βάλει μαζί μου στοίχημα 10 δολάρια ότι ήμουν νεκρός. Φοβόμουν να στοιχηματίσω. (Henry Youngman)
Τραγωδία είναι όταν κόβω το δάχτυλό μου. Κωμωδία είναι όταν πέφτεις σε έναν υπόνομο και σκοτώνεσαι. (Mel Brooks)
Έχω το μυαλό ενός τετράχρονου. Πιστεύω πως χαίρεται που το ξεφορτώθηκε. (Groucho Marx)
Είσαι νέος μόνο μία φορά, αλλά μπορείς να είσαι ανώριμος για πάντα. (Dave Barry)
Οι πωλήσεις των τσιγάρων θα μηδενίζονταν αν το προειδοποιητικό ταμπελάκι έγραφε «τα τσιγάρα παχαίνουν». (Dave Barry)
Η θρησκεία είναι μακράν η μεγαλύτερη απάτη όλων των εποχών. Σκεφτείτε το. Η θρησκεία έχει πείσει τους ανθρώπους ότι υπάρχει ένας αόρατος τύπος που ζει στον ουρανό και ο οποίος βλέπει όλα όσα κάνεις κάθε μέρα της ζωής σου. Και ο αόρατος τύπος έχει μια λίστα από δέκα πράγματα που δεν θέλει να κάνεις. Και αν κάνεις οποιοδήποτε από αυτά, θα σε στείλει σε ένα ειδικό μέρος με φωτιές και καπνούς και βασανιστήρια και τρόμο, όπου θα ζήσεις αιώνια, θα υποφέρεις, θα καίγεσαι και θα ουρλιάζεις μέχρι το τέλος του κόσμου. Αλλά σε αγαπάει. Σε αγαπάει και χρειάζεται λεφτά. (George Carlin)
Τα λεφτά δεν αγοράζουν φίλους, αλλά σου εξασφαλίζουν καλύτερο επίπεδο εχθρών. (Spike Milligan)
Μου φάνηκε πολύ εύκολο να υποδυθώ έναν επιχειρηματία. Το να είμαι βαρετός, απότομος και ανίκανος μου βγαίνει φυσικά. (John Cleese)
Λυπάμαι τους ανθρώπους που δεν πίνουν και δεν παίρνουν ναρκωτικά. Γιατί κάποια μέρα θα πεθαίνουν σε ένα κρεβάτι νοσοκομείου και δεν θα ξέρουν γιατί. (Redd Foxx)
Η Κίνα έχει πληθυσμό 1 δισεκατομμύριο κατοίκους. Αυτό σημαίνει ότι ακόμα κι αν είσαι περίπτωση «μία στο εκατομμύριο», υπάρχουν άλλοι χίλιοι σαν εσένα. (Whitney Brown)
Χθες το βράδυ έκανε τόσο κρύο, που οι επιδειξίες απλώς περιέγραφαν τα γεννητικά τους όργανα. (Johnny Carson)
Έχω μια μεγάλη συλλογή από κοχύλια, τα οποία διατηρώ διασκορπισμένα σε διάφορες παραλίες ανά τον κόσμο. (Steven Wright)
Δεν θα ήθελα ποτέ να ανήκω σε ένα κλαμπ που θα δεχόταν κάποιον σαν εμένα για μέλος του. (Groucho Marx)
Υπάρχουν μόνο 10 τύποι ανθρώπων στον κόσμο: Αυτοί που καταλαβαίνουν το δυαδικό σύστημα και αυτοί που δεν το καταλαβαίνουν (Άγνωστος)
Διανοούμενος είναι κάποιος που έχει ανακαλύψει κάτι πιο ενδιαφέρον από το σεξ. (Edgar Wallace)
Αν η αυτοκινητοβιομηχανία εξελισσόταν όπως αυτή των ηλεκτρονικών υπολογιστών, τότε σήμερα μία Rolls-Royce θα κόστιζε 100 δολάρια, θα έτρεχε ένα εκατομμύριο χιλιόμετρα με ένα λίτρο βενζίνης και θα εκρήγνυτο μια φορά το χρόνο, σκοτώνοντας όλους τους επιβάτες. (Robert X. Cringely)
Το πιο αγνοημένο πλεονέκτημα των υπολογιστών είναι πως, αν κάνουν κάτι στραβά, δεν υπάρχει κανένας νόμος που να σου απαγορεύει να τους πλακώσεις στο ξύλο. (Eric Porterfield)
Σεπτεμβρίου 5, 2007 at 3:28 μμ
Να κι άλλο ένα που το διάβασα κάπου και δεν θυμάμαι που και ποιός το είπε. ¨Αγαπήστε με ζωντανο. Αν αυτό δεν γίνεται,μην μ’αφήνετε να πεθάνω. Αν κι αυτό δεν γίνεται,να με θυμάστε¨.
Και ένα ακόμα,που το είπε ο Μενέλαος Λουντέμης στο στρατοδικείο όταν του ζήτησαν να κάνει ¨δήλωση μετανοίας¨.
¨χρειάστηκαν εκατομμύρια χρόνια να γίνουν δυο τα τέσσερα πόδια του ανθρώπου,δεν θα τα κάνω εγώ πάλι τέσσερα¨.
Σεπτεμβρίου 6, 2007 at 1:29 μμ
Σ΄ ένα αγώνα κρίκετ, κάποτε, μεταξύ Αγγλίας και Ζιμπάμπουε, νομίζω, ένας Άγγλος απευθύνθηκε σ΄ ένα αντίπαλό του, λέγοντάς του, σκωπτικά:
– «Μα, γιατί είσαι τόσο χοντρός;»
– «Γιατί, κάθε φορά που πάω με τη γυναίκα σου, μου δίνει μετά κι ένα μπισκοτάκι»..
🙂
Σεπτεμβρίου 6, 2007 at 11:53 μμ
Poly wraies oi prosthikes sas! 🙂
Οκτώβριος 20, 2007 at 10:16 μμ
Εδώ θα βρείς το βιβλίο του Λουντέμη «Τότε που κυνηγούσα τους ανέμους», καθώς και πολλά άλλα βιβλία. Νομίζω θα το βρεις ενδιαφον!
http://vivlia.wordpress.com/2007/10/20/lountemis/
Νοέμβριος 4, 2007 at 10:05 μμ
Thanx
Νοέμβριος 11, 2007 at 6:19 μμ
» Το ταλέντο μπορεί κάποτε να εγκαταλείψει τον άνθρωπο, η μεγαλοψυχία όμως ποτέ»:Βύρων
Φεβρουαρίου 11, 2009 at 3:30 μμ
Ο Όσκαρ Ουάιλντ δήλωνε: «Οι περισσότεροι άνθρωποι είναι ‘άλλοι άνθρωποι’. Οι σκέψεις τους είναι απόψεις άλλων ανθρώπων, η ζωή τους είναι μίμηση άλλων ζωών». Και αν όντως θέλουμε να κοιτάξουμε βαθιά μέσα μας θα διαπιστώσουμε ότι λίγο – πολύ ο Ουάιλντ έχει δίκιο!
Πόσες από τις ιδέες μας και τα «πιστεύω» μας είναι αυθεντικά δικά μας δίχως να μας έχουν υποβληθεί ή να τα έχουμε υιοθετήσει από συνήθεια, είτε επειδή είναι η γνώμη των πολλών, είτε επειδή τα αποδεχθήκαμε ως «κοινά παραδεκτά». Η ιδέα μας για τον άνθρωπο και τον κόσμο, οι αξίες μας και τα ιδανικά μας είναι όντως «δικά μας» ή μήπως τα «κληρονομήσαμε» δίχως να τα φιλτράρουμε με το δικό μας κριτήριο; Μήπως πιστεύουμε πράγματα από συνήθεια, επειδή δεν κάναμε τον κόπο να σκεφτούμε τη δική μας γνώμη για τα πράγματα; Πόσο αυθεντικοί είμαστε τελικά και πόσο γνωρίζουμε τον εαυτό μας;
Μια ματιά «εις βάθος» θα μας έδειχνε ότι οι περισσότεροι άνθρωποι δηλώνουν πιστοί μιας θρησκείας επειδή είναι η επικρατούσα της χώρας που γεννήθηκαν, πολλοί ψηφίζουν ένα κόμμα επηρεασμένοι απλά από το περιβάλλον τους, υποστηρίζουν την ομάδα της περιοχής που γεννήθηκαν και απλά αφήνονται στο να υιοθετήσουν τις ιδέες και τις προτιμήσεις των πολλών… δηλαδή απλά «μαζικοποιούνται»! Αποτέλεσμα; Η απώλεια της «μοναδικότητας» μας ως ανθρώπινα όντα, της ατομικότητάς μας, της διάθεσης να βελτιωθούμε και να βελτιώσουμε τον κόσμο γύρω μας… Απλά επειδή αυτή η «πραγματικότητα» μας βολεύει!
Φεβρουαρίου 11, 2009 at 3:32 μμ
για περαιτερω πληροφοριες ανατρεξτε στο ilmois.blogspot.com