Η αξέχαστη (lol) μουσική των 90s!

Έχω ακούσει πολλούς να απορούν και να εξανίστανται με την επιτυχία του αλλοπρόσαλλου θιάσου του Je t’aime (δεν ξέρω αν το έγραψα σωστά, τα γαλλικά μου είναι επιπέδου Άντζελας…ξέρετε, La Mouni = Η νύχτα…). Ο Σχιζοφρενής δολοφόνος με το πριόνι (που, θα την πω την αμαρτία μου, είναι από τα καλύτερα τραγούδια που έχω ακούσει τελευταία!), η φαφούτα Μαλάμω που τα λέει έξω απ’τα δόντια (που δεν έχει), ο εραστής Κάτμαν, που μπροστά του θα υποκλινόταν και αυτός ο ίδιος ο Καζανόβας και η παρέα τους σε λίγο θα πουλάνε περισσότερο από τη Ζήνα, το Ρέμο και τον Χατζηγιάννη – αθροιστικά!
Σας φαίνεται παράξενο; Μα πάντα υπήρχε, υπάρχει και θα υπάρχει το trash. Δηλαδή όταν μεσουρανούσαν ο Χατζηδάκης και ο Θεοδωράκης όλο μεράκλωναν με το «Άξιον Εστί»; Όχι βέβαια!
Χθες το βράδυ, λοιπόν, είχαμε μια πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση με μία φίλη μου – τελικά, το MSN δίνει νόημα στα ξενύχτια μου! Μία από αυτές τις συζητήσεις που ο ένας λέει «θυμάσαι αυτό;», ο άλλος απαντάει «πωπω, τι μου θύμισες τώρα, θυμάσαι εκείνο;», ο άλλος ανταπαντά «καλά, πού το θυμήθηκες αυτό; Το άλλο το θυμάσαι;» και πάει λέγοντας. Το θέμα συζήτησης ήταν η μουσική στην αρχή της δεκαετίας του ’90, όταν πηγαίναμε ακόμα στο Δημοτικό. Θυμάστε τι ακούγαμε τότε, όταν πρωτοήρθε η ιδιωτική τηλεόραση και το New Channel έπαιζε επικά βιντεοκλίπ του Δάκη, της Κωνσταντίνας, του Κώστα Χαριτοδιπλωμένου και άλλων θρύλων της ελληνικής μουσικής; Διαβάστε μερικούς στίχους από παλιά, χαρακτηριστικά τραγούδια και μετά αναρωτηθείτε: «Είναι το Je t’aime η κατάντια της ελληνικής μουσικής ή η φυσική της εξέλιξη;». Ακολουθεί ένα δείγμα δωρεάν:

ΔΑΚΗΣ
Θωρακισμένη Μερσεντές
εγώ δεν ονειρεύτηκα ποτές
Μην κάνεις όνειρα τρελά
Μαζί μου θα’χεις λίγα και καλά
—
Τσάι με λεμόνι στο μπαλκόνι
Και η αγωνία μου φουντώνει
Πότε θα βρεθούμε οι δυο μας μόνοι
Τσάι με λεμόνι στο μπαλκόνι
—
Αλαλούμ-Αλαλούμ, Αλαλούμ-Αλαλούμ
Άλλη γλώσσα μιλάμε, μάζεψέ τα
Να πάμε πιο καλά στο Χαρτούμ

ΚΩΣΤΑΣ ΧΑΡΙΤΟΔΙΠΛΩΜΕΝΟΣ
Έτσι, έτσι σε θέλω, σκισμένο τζιν με μπότες και καπέλο
Έτσι, έτσι σε θέλω, σ’αυτό το στυλ και όχι σαν μοντέλο
—
Ψηλές, κοντές, ξανθιές, μελαχρινές
Αδύνατες, χοντρές, όλες καλές
—
Ποιος Θεός σ’ έχει στείλει
να του ανάψω καντήλι
που μου ψήνεις το ψάρι στα χείλη
Ποιος Θεός σ’ έχει στείλει
να του ανάψω καντήλι
έχω γίνει με σένα ρεζίλι

ΧΡΗΣΤΟΣ ΔΑΝΤΗΣ
Απόψε θέλω αποδείξεις και ονόματα
Και το κορμάκι σου θα ψάξω πόντο-πόντο
Κι άμα θα βρω δαχτυλικά αποτυπώματα
Θα πει πως πήγε η αγάπη μας στο βρόντο
—
Σκάσε
Απ’τη σκέψη μου βγες, δε μιλούν οι σκιές
Σκάσε
Που χωρίσαμε χτες, τίποτ’άλλο μη λες
—
Οι ωραίοι έχουν χρέη και πληρώνουν με φιλιά
Πες μου τώρα τι χρωστάω να τα βρούμε αγκαλιά

ΕΦΗ ΣΑΡΡΗ
Τι είχαμε, τι χάσαμε,
σ’ το λέω σε ξεχάσαμε (γνωστό και ως «ψωλέω σε ξεχάσαμε»)
Κι εγώ και η καρδιά μου
σου λέμε «γεια χαρά»
Τι είχαμε, τι χάσαμε,
απλά σε προσπεράσαμε
Αγάπη μου, ούτε γάτα ούτε ζημιά

ΚΑΙΤΗ ΓΑΡΜΠΗ
Σαν το μικρό φαντασματάκι τριγυρνάς
Μέσ’από τοίχους και παράθυρα περνάς
—
Κι αν ξυπόλητη χορεύω με σημαία μου μια φούστα
είναι γιατί σε λατρεύω και σου κάνω όλα τα γούστα
κι αν ξυπόλητη χορεύω με σημαία μιαν αγάπη
κάντε άκρη

ΤΕΡΕΖΑ (πού χάθηκε αυτό το one hit wonder;)
Έχω αλλάξει κλειδαριά, έχω αλλάξει
Κι έβαλα μία στην καρδιά μου ασφαλείας
Έχω καινούργιο κυπελλάκι αγοράσει
Που γράφει Γιώργος, Παναγιώτης και Ηλίας

ΒΙΚΥ ΧΑΡΙΤΟΥ (άλλο one hit wonder αυτό!)
Νύχτες στη Μύκονο με την πανσέληνο μαζί,
νύχτες για έρωτα κι όνειρα μέχρι το πρωί.

ΜΙΧΑΛΗΣ ΡΑΚΙΝΤΖΗΣ
Έχω πάντοτε μαζί μου, τον Πουφ
Το κουκλάκι σου, που μου ‘χες αφήσει
Με κοιτάζει λυπημένος και αυτός
Δεν φαντάζεσαι το πόσο μας λείπεις
—
Είσαι σαν κουνέλι, είσαι σαν κουνέλι
Και γλυκιά σα μέλι δώσε μου το χέρι
Είσαι για μένα το πιο όμορφο όνειρο
Το πιο γλυκό πλασματάκι

ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΛΚΑΙΟΣ
Τι τι, τι τι, τι τι τι, ε, τι τι
Τι τι, ε, τι τι, τι τι τι, ε, τι, ε, τι τι (μιλάμε για στιχουργικό οίστρο, όχι αστεία!)

O.P.A
This is the OPA power, this is the OPA power, this is the OPA power
O-P-A
—
Κο-, κο-, κο-, κομπολόι
Κo-, κo-, κo-, κομπολόι
Κo-, κo-, κo-, κομπολόι
Του εργάτη το ρολόι έχετε κάνει κομπολόι

ΠΩΛΙΝΑ
Με ένα σούπερ τοσοδούλι μίνι διάφανο και ροζ μπικίνι
κάνω ντου και τρομάζει ο ντουνιάς
με το βρεγμένο σούπερ μίνι διάφανο και ροζ μπικίνι
πέφτουν όλοι ξεροί μονομιάς
—
Και όταν με παράτησες στα κρύα του λουτρού
δεν πήγα σε ψυχίατρο, δεν πήγα σε χαρτού
και όταν με παράτησες στα κρύα του λουτρού
ξενύχτησα και έκλαψα στην πολυθρόνα την μπαμπού

ΚΩΣΤΑΣ ΜΠΙΓΑΛΗΣ
Το καπελάκι μου στραβά έβαλα κι άντε γεια χαρά
έχει κι αλλού πορτοκαλιές που κάνουν πορτοκάλια
Βαρέθηκα την τρέλα σου, τα πήγαινε και έλα σου
Τέρμα τα ζαχαρώματα, τέρμα τα παρακάλια
—
Αχ μελισσούλα, μελισσάκι, βρήκες άλλο λουλουδάκι
Ποιος να ξέρει που κοιμάσαι, σε ποιαν αγκαλίτσα να’σαι
—
Γειτόνισσα, γειτόνισσα τις ομορφιές σου αλώνισα
και μ’ έστειλες αδιάβαστο το βράδυ του Σαββάτου
Γειτόνισσα, αχ φόνισσα το νέκταρ σου κοινώνησα
και μ’ έριξες στο λήθαργο του πιο γλυκού θανάτου
—
Αχ βρε Ρίνα Κατερίνα
η φυγή σου φωτιά η θύμηση σου λεπίδα
που με κόβει δυο κομμάτια
τέσσερα, δεκατέσσερα
αχ βρε Ρίνα Κατερίνα

ΠΑΣΧΑΛΗΣ
Η αγάπη θέλει προϋπηρεσία
Μεροκάματο, ξενύχτι και νταλκά
Θέλει ΙΚΑ μια ζωη στην αγωνια
Στα βαρέα ένσημα και στ’ ανθυγιεινά
—
Σαν τους Κριτές του Γεδεών
και σαν τους Βίγκινκς των θαλασσών
σαν τους Ρωμαίους και σαν τους Πέρσες
σε κυνηγώ και σε πολιορκώ

ΕΛΙΝΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ
Στο πρώτο χτύπημα σβήνω τα φώτα
Δεύτερο χτύπημα, είμαι στην πόρτα
Στο τρίτο χτύπημα η πόρτα ανοίγει
Μην επιμένεις, έχω φύγει

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΣΤΑΝΙΣΗ
Δεν άκουσα. Πώς είπατε; Ορίστε;
Συγγνώμη, κύριε, ποιος είστε;
Τι θέλεις από μένανε
εγώ είμαι πια μια ξένη,
τράβα στη γυναίκα σου
που σε περιμένει

ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΣ
Μα βλέπω κάτι όνειρα που με τρομάζουν και ξυπνάω
βλέπω κάτι όνειρα και βλέπω πόσο σ’αγαπάω
βλέπω κάτι όνειρα και τότε η Κόλαση ανοίγει
βλέπω κάτι όνειρα ότι εσύ μου έχεις φύγει

ΑΝΤΥΠΑΣ
Είμαι στα χάι μου
όταν σ’ έχω πλάι μου
κι όταν είσαι χώρια μου
με τρώει η στεναχώρια μου.
—
Έλα, έλα, σκουπιδιάρη
πριν να σβήσει το φεγγάρι
και ο ήλιος ξαναβγεί.
Έλα, έλα σκουπιδιάρη
δεν θα είμαστε ζευγάρι
όταν έρθει το πρωί (ΟΚ, αυτό είναι πιο παλιό)

ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΚΟΡΚΟΛΗΣ
Ντύσου πρόχειρα και βγάλε το κραγιόν σου
Πες ο έρωτας πως είμ’ ο παιδικός σου
κι έλα πάρε με αγκαλιά μια ανέμελη βραδιά
—
Στην μικρή πλατεία
γίνεται ληστεία
και τα μάτια σου τα μπλε ληστεύουν την καρδιά μου

ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Μου θυμίζεις τη μάνα μου, γι’αυτό σε αγαπάω
—
Έλα μωράκι μου το στρώμα είναι καπιτονέ
έλα μωράκι μου γιατί αργείς να πεις το ναι

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ
Πάμε μαζί και όπου θες με του μυαλού μας το εξπρές
Από Γλυφάδα Μαρακές
Πάμε πάμε ένα ταξιδάκι
—
Θα φύγω με τους φίλους μου για Κάιρο
ταξίδι αναψυχής να σε ξεχάσω,
μετράω τον πυρετό μου στον υδράργυρο
τριάντα οχτώ κι οχτώ, τριάντα εννιά κι εννιά

ΜΑΝΤΩ
Η δική μας η αγάπη είναι η μεγαλύτερη,
και εμείς οι καλύτεροι και εμείς οι καλύτεροι
—
Μες στην αγκαλιά μου με σαράντα πυρετό,
Τρέχαν τα φιλιά σου στο κορμί μου με εκατό
Δεν μπορώ να δεχθώ, πως δεν είσαι εδώ
—
Σώμα με σώμα φιλί με φιλί
Όλα για όλα τα ζούμε μαζί
Σώμα με σώμα φιλί με φιλί
Όλα τα ζούμε μαζί

ΒΙΚΤΩΡΙΑ ΧΑΛΚΙΤΗ
Έρωτας είναι και πώς ν’ αντισταθώ
Έρωτας είναι την πάτησα κι εγώ
Έρωτας είναι χτυπάει δες δεν θες
Έρωτας είναι δεν είναι υπερβολές
(μετά πόνου καρδίας το βάζω αυτό, με είχε σημαδέψει εκείνη την εποχή!)